بابا اين لاری کلارک هم ديگه شورش رو درآورده. من ازش
فيلم "Kids" رو ديده بودم. فيلمی بود در باب انحرافات جوانی و نوجوانی (اگر هم
بگم کودکی خيلی بی راه نيس!). داستانش توی يک روز می گذشت و شرح حال چند تا نوجوان
از ده ساله بود تا 18، 19 ساله. زبان صريح و صحنه های صريح تر توی دوران خودش باعث
برپايی جنجال های زيادی شده بود. ضمن اينکه حرکات سريع و طبيعی دوربين و چهره های
نازيبای بازيگرانش بر رئاليزم بی پيرايه فيلم می افزود.
حالا لاری کلارک باز برگشته با فيلم Ken Park. اگر
فيلم قبلی فقط درباره بچه ها بود تو اين يکی آدم بزرگها هم درگيرند. در مورد اين
فيلم همين بس که موقع اکرانش در استراليا گروه فشار ريخته و جلوی نمايش فيلم رو
گرفته. از صحنه های اين فيلم (البته من نديدمش، بعد از ديدن Kids تمايلی به ديدن
اين يکی ندارم) می شه به همخواب شدن مادر و دختری با دوست پسر دختر، استمناها
فراوان، قتل پدر بزرگ و مادربزرگ توسط نوه، ظاهرا يک صحنه .O.S (اسم کاملش رو
نمی نويسم چون می ترسم وبلاگم فيلتر بشه) اشاره کرد. اول فيلم پسری خودکشی می کند و
بعد داستان چهار تا از دوستان اونو می بينيم که بستر رو برای نمايش اين صحنه ها
آماده می کنه. اين فيلم در خيلی جاها محکوم به پورنوگرافی و سواستفاده از بچه ها
شده. با توجه به اينکه در اکثر کشورها نمايش اش قدغنه و بعضی جاها هم با حذف برخی
صحنه ها درجه بالای 18 سال گرفته، توی سوئد ديدنش برای بالای 15 ساله ها
مجازه!